با اجرای سیاست خصوصی سازی بخش خصوصی هر چند کم ولی رشد کرده است
رئيس كل سازمان خصوصی سازی گفت: باید قبول کنیم که در 15 سال گذشته کارهای بسیار مهمی انجام شده است و بخش خصوصی هر چندکم، ولی رشد کرده است و حتی در قسمت هایی هم که اجازه ورود نداشت، هم اکنون راه پیدا کرده است، اما این مقدار کافی نیست.

رئيس كل سازمان خصوصی سازی گفت: باید قبول کنیم که در 15 سال گذشته کارهای بسیار مهمی انجام شده است و بخش خصوصی هر چندکم، ولی رشد کرده است و حتی در قسمت هایی هم که اجازه ورود نداشت، هم اکنون راه پیدا کرده است، اما این مقدار کافی نیست.
به گزارش روابط عمومی سازمان خصوصی سازی؛ پورحسینی گفت: خصوصی سازی یکی از مولفه های توسعه به شمار می رود و فرجام نیک برنامه خصوصی سازی در بستر برنامه های توسعه ای معنا پیدا می کند
رئيس كل سازمان خصوصی سازی افزود: 15 سال است که از عمر سازمان خصوصی سازی می گذرد و مفهوم خصوصی سازی کم و بیش مطرح شده است. البته در اواخر دولت نهم و دولت دهم خصوصی سازی به مفهوم واقعی تعطیل و به انحراف کشیده شده بود.
وی با اشاره به این که در آن دوران خصوصی سازی تبدیل به رددیون به طلب کاران دولت تبدیل شده بود اضافه کرد: خصوصی سازی در ابتدا بسیار مطرح بود و دولت با اراده شروع به کار کرد ولی در رویارویی با مشکلات، به جای حل کردن آن عملا خصوصی سازی را رها و به مسیر های دیگری منحرف شد.
پوری حسینی گفت: انصافا در اوایل خصوصی سازی و در همان سال های اولیه دولت نهم تلاش های بسیاری شد. به عنوان مثال به یاد بیاورید در 15 سال پیش ما در چه موقعیتی بودیم؟ تمامی نیروگاه ها، پالایشگاه ها و کارخانجات مهم دولتی بود اما هم اکنون بسیاری از نیروگاه ها خصوصی است. البته هنوز نیروگاه ها، با روش حاکم بر قانون تجارت اداره نمی شوند و همچنان قوانین، تکلیفی است و وزارت نیرو دارای بدهی زیادی است، روند پیشرفت کار خوب نیست اما هم اکنون چندین نیروگاه و پالایشگاه در اختیار بخش خصوصی است.
وی ادامه داد: باید قبول کنیم که در 15 سال گذشته کارهای بسیارمهم انجام شده است و بخش خصوصی هر چندکم، ولی رشد کرده است و حتی در قسمت هایی هم که اجازه ورود نداشت، هم اکنون راه پیدا کرده است، اما این مقدار کافی نیست.
رئيس كل سازمان خصوصی سازی افزود: کار انجام شده است اما به نهایت نرسیده و کامل نیست، در قسمتهایی انتظارات برآورده نشده است، دولتی ها در مقابل خصوصی سازی مقاومت می کنند مثلا شرکت های توزیع نیروی برق به علت مشکلات و مسائلی که وجود دارد، به هیچ عنوان قابل واگذاری نیستند و وقتی متولی خصوصی سازی به این نتیجه می رسد که خود بنگاه، آمادگی خصوصی شدن ندارد، در مصوبه هیئت وزیران هم اعلام می شودکه آن بنگاه نیاز به زمان دارد تا اصلاح ساختار شده و بعد واگذار شود.
وی گفت: مشکل اساسی اینست که وقتی قرار است خصوصی سازی و واگذاری صورت بگیرد در مقابل آن مقاومت می شود و نمی گذارند که این کار انجام شود و عموما این مقاومت از طرف مدیران دولتی انجام می شود، به عنوان مثال افرادی که نماینده مجلس هستند در حوزه انتخابی خود وقتی یک شرکت می خواهد واگذار شود، معمولا مقاومت می کنند، در صورتی که بخش خصوصی خیلی بهتر از بخش دولتی شركتها را اداره می کند.
پوری حسینی افزود: اگر ایران خودرو و سایپا به مفهوم واقعی خصوصی سازی شده بود و بخش خصوصی به معنای واقعی تولید خودرو را بر عهده داشت آیا وضعیت خودروی ما به این صورت بود؟ وضعیت پراید و سمند ما به این صورت بود؟ یعنی ما با کره جنوبی و ژاپن این همه فاصله داریم ؟ مگر در 40 سال گذشته موقعیت ما با ژاپن و کره جنوبی این همه فاصله داشت؟ تنها دلیل این همه فاصله دولتی بودن خودرو سازی ما است.
وی اضافه کرد: اگر دولت به این صورت خودروسازی نمی کرد برای کارخانه ای که هزار نفر پرسنل لازم داشت،17 هزار نفر پرسنل استخدام نمی شد. وقتی دولت متولی تولید خودرو می شود به جای 5 هزار نفر 25 هزار نفر پرسنل استخدام می کند که بيشتر این استخدام ها هم رابطه ای است؛ و به همین علت خودروی 5،4 میلیون تومانی باید 25 میلیون تومان به دست مردم برسد.
معاون وزیر امور اقتصاد و دارایی ادامه داد: اگر این کار به دست بخش خصوصی بود، آیا اینگونه می شد؟ هیچ گاه بخش خصوصی برای اینکه از صحنه رقابت جا نماند، کاری را که با 2 هزار نفر انجام می شود با 20 هزار نفر انجام نمی دهد. باز مهندسی می کرد، عمر هر مدلی از خودرو از زمان تولید تا زمانی که از رده خارج می شود دو سال و نیم است. به عنوان مثال تولیدپیکان مدت 30 سال با همان استیل تولید می شد.
وی افزود: چند سال است پراید با همان فرم تولید می شود! آیا بهتر است واگن سازی در دست بخش خصوصی باشد یا بخش دولتی؟ قطعا اگر در دست بخش خصوصی باشد عملکرد بهتری خواهد داشت، تولید واگن باید در دست بخشی باشد که می داند واگن را چگونه بسازد و وقتی بازار ایران اشباع شد می تواند به سراغ صادرات در بازار خارج از کشور برود. ولی وقتی برعهده بخش دولتی است تمام انگیزه های نوآوری و ابتکار از بین می رود، لذا واگن های بی کیفیت و گران تولید می شوند. مثلا نباید این همه بانک تخصصی دولتی باقی می ماند . باید بخش خصوصی در بانکداری، صنعت، معدن، هوا، زمین در همه جا خودش را بالا بکشد.